Ang Pilipinas ay isang mayaman at magandang bansa. Ngunit ang marami sa ating mga mamamayan ay nabubuhay sa matinding kahirapan at kawalan dahil ang mga Pilipino ay walang hapas na pinagnanakawan at pinagsasamantalahan.
Mayroon nga daw tayong kalayaan at demokrasya. Ngunit ang ating kalayaan ay nakatanikala sa ating kamangmangan at ang ating demokrasya ay mapanlinlang pagkat tayo ay may laya lamang piliin ang sa atin ay magpapa-asa at sa kalaunan ay kukubkob. Dahil sa ating kamangmangan at kahinaang mag isip, tayo pa mismo ang malugod na nagsusuko ng anuman nating nalalabing kalayaan at karapatan.
Upang tayo ay maka-ahon sa ating abang kalagayan, kailangan natin mahinto ang pagnanakaw at pagsasamantala sa atin. Kailangan nating lumikha ng lipunan na patas, makatarungan at may pagkakapantay pantay. Isang lipunan na ang Katotohanan lamang at pawang katotohanan ang pinakamataas at pinakamahalagang pamantayan.
WIP
